Roestroestroestroestroestroeplant met metalen metalen water bestaat in het algemeen uit corrosieremmer, complexeringsmiddel, alkali, bevochtigingsmiddel, enz. De stof die een sleutelrol speelt in het roestpreventieproces is een corrosieremmer. Verschillende remmers hebben verschillende corrosieremmingsmechanismen. Verschillende corrosieremmers hebben verschillende antirusteigenschappen. Gemeenschappelijke anorganische corrosieremmers omvatten natriumnitriet, natriummolybdaat, natriumwassstaat, boorzuur, borax, fosfaat, enz. Het zijn allemaal anodische oxidatieremmers. Er zijn meer soorten organische corrosieremmers, zoals de bekende carbonzuurzouten: mono-carbonzuur, dicarbonzuur, ternairzuur, enz. Bovendien, vetzuuramiden, boraat-esters, aardoliesulfonaten, alkyl begrafenzuur, kationische quaternaire Ammoniumzouten, enz. Dit soort corrosieremmer bevat stikstof, fosfor, zwavel, zuurstof en andere elementen met eenzame paarelektronen, die rechtstreeks een chemische adsorptielaag op het metaaloppervlak kunnen vormen. Het is een gemengde corrosieremmer.
Gemeenschappelijke complexerende middelen zijn onder meer EDTA, fosfaat, enz. De hoeveelheid en het type complexerende middelen hebben een grote invloed op de roestweerstand. Het complexe middel met calcium- en magnesiumionen in water, terwijl de corrosieremmer natriumzout of kaliumzout genereert met vrij natrium- en kaliumionen. Het univalente natriumzout en kaliumzout schuimen zichzelf en hun adsorptieprestaties zijn niet zo goed als die van bivalent zout. De vermindering van de adsorptieprestaties verzwakt de antirustprestaties. Slechts enkele complexerende middelen kunnen de roestweerstand verbeteren. Bevochtig middel kan de oppervlaktespanning verminderen en de bevochtigbaarheid van roestremmer verbeteren. De meeste corrosieremmers hebben een bepaalde oppervlakte -activiteit, dus het is over het algemeen niet nodig om extra bevochtigingsmiddel toe te voegen. Instrumentele analysemethode De analyse van roestremmer van ferrometaal speelt een belangrijke rol bij het onderzoek en de ontwikkeling van roestremmer. IR -spectrum Infraroodspectroscopie wordt veel gebruikt in de kwalitatieve analyse van kleine moleculen en polymeerverbindingen, wat een relatief eenvoudige en snelle analysemethode is. Figuur 1 is het infraroodpassende spectrum van een onbekende stof. Door het bijpassende spectrum kunnen we weten dat de onbekende substantie triethanolamine -oliezuurzeep is, die tot mono -carboxylaat behoort. NMR NMR kan worden gebruikt om corrosieremmers bij roestremmers te analyseren en te testen. GC-MS De gaschromatografie-massaspectrometer kan worden gebruikt om het vluchtige oplosmiddel in het antirust-middelmonster te analyseren. Figuur 3 is het GC-MS-spectrum van chloroformextract van een op water gebaseerde corrosieremmer, figuur 4 is het massaspectrum van 14,88 minuten uitstroomstoffen in het spectrum, en figuur 5 is het overeenkomende spectrum van 14,88min-uitstroomsubstantie in het spectrum. Door het bijpassende spectrum kan worden afgeleid dat het op water gebaseerde antirustmiddelmonster triethanolamine-boraat bevat.
LC-MS
Vloeistofchromatografie-massaspectrometrie wordt gebruikt om polaire verbindingen te identificeren bij antirustmiddelen, waaronder organische corrosieremmers, anorganische corrosieremmers, complexerende middelen, enz. Figuur 6 is het MS-spectrum van een op water gebaseerd antirustmiddel. Door het MS -spectrum is te zien dat er ternaire polycarbonzuren in het antirustmiddel zijn.
Vloeibare fase ionchromatografie IC
Vloeibare fase-ionchromatografie kan anorganische ionen in op water gebaseerde corrosieremmer analyseren. Figuur 7 is het IC-spectrum van een corrosieremmer op waterbasis. Uit de figuur blijkt dat er natriumnitriet in de roestremmer zit.
Met de vereisten van bewerking en andere industrieën over de prestaties van roestpreventie en milieubescherming die steeds hoger worden, zullen de roestpreventieprestaties van roestroestremmers ook worden verbeterd. Het sleutelcomponent is het type en de combinatie van corrosieremmers. Er zijn veel soorten corrosieremmers. Het is moeilijk om nauwkeurig te analyseren op basis van een enkel instrument, maar het vereist nog steeds meerdere apparatuur om gezamenlijke analyse uit te voeren om nauwkeurige analysegegevens te verkrijgen.
